Średniak. Błędy w technikaliach - zatrzymanie, a tymczasowe aresztowanie to dwie różne rzeczy, nie trzeba być znawcą tematu, żeby to ogarniać, a mając jako "pomocnika" byłego oficera starszego policji, to już albo lenistwo autora albo kpina z czytelnika. Jak na razie Brudny lepszy:)

Średniak. Błędy w technikaliach - zatrzymanie, a tymczasowe aresztowanie to dwie różne rzeczy, nie trzeba być znawcą tematu, żeby to ogarniać, a mając jako "pomocnika" byłego oficera starszego policji, to już albo lenistwo autora albo kpina z czytelnika. Jak na razie Brudny lepszy:)

Robert Małecki dołączyl właśnie do niezbyt długiej listy polskich ”kryminalistów", których powieści czytuję. Zostanie na niej na stałe!
Pomogło mi w dokonaniu tego wyboru Wydawnictwo Literackie, wznawiając cykl z Bernardem Grossem w roli głównej. Zawsze to lepiej zacząć czytanie nowego autora od początku, nawet jeśli tych początków jest kilka, bo ma na koncie niejedną serię.
Oprócz pogmatwanej fabuły (o niej za chwilę),kryminał musi też mieć - przynajmniej dla mnie - rasowego śledczego. Takiego po przejściach, a przy tym charyzmatycznego, wyrazistego, choć czasem też odludka. Gross spełnia te warunki, a historia z napadem na jego dom i leżącą w śpiączce żoną to bardzo mocny motyw w tle. Taki, na kontynuację którego czekamy.
No to teraz o fabule.
Mamy rok 2018 i zwłoki na/w zamarzniętym jeziorze w Chełmży: nastolatek pod lodem i wyjątkowo zadbany bezdomny w łodzi. Chłopaka szybko udaje się zidentyfikować, bezdomnego nie. Śledztwo jest skomplikowane, bo splata się z historią sprzed 10 lat. W tajemniczych okolicznościach zaginęło/wyjechało wówczas małżeństwo Tarasewiczów (zostawiając pełnoletniego co prawda, ale od niedawna syna),właścicieli hurtowni budowlanej, a kilka dni później także zaprzyjaźniona z nimi kobieta.
Co łączy oba wydarzenia, ale też nastolatka z bezdomnym? Szukając odpowiedzi na te pytania, Gross stara się ogarniać emocje własne i dorosłego już syna (nie może się - mimo upływu czasu - pogodzić ze stanem matki),a także... romansującej pary podwładnych.
Słowem: dzieje się! I to dobrze, z czytelniczej perspektywy. Będzie doczytywane i to niedługo, bo dwa kolejne tomy serii czekają już na półce, a czwarty ukaże się zapewne wkrótce!
Zapraszam na profil Sczytalim na Instagramie!

Robert Małecki dołączyl właśnie do niezbyt długiej listy polskich ”kryminalistów", których powieści czytuję. Zostanie na niej na stałe!
Pomogło mi w dokonaniu tego wyboru Wydawnictwo Literackie, wznawiając cykl z Bernardem Grossem w roli głównej. Zawsze to lepiej zacząć czytanie nowego autora od początku, nawet jeśli tych początków jest kilka, bo ma na koncie niejedną...

Całkiem ciekawie napisana książka. Bez większego zamieszania.

Całkiem ciekawie napisana książka. Bez większego zamieszania.

Komisarzy znałem już wielu, ale Barnarda Grossa jeszcze nie. Byłem bardzo ciekawy czym mnie zaskoczy i czy mnie zaskoczy Robert Małecki i jego książka. No i było ciekawie. Czy zaskakująco? Chyba nie. Bernard Gross to postać dość tajemnicza, mająca za sobą tajemnicze wydarzenia sprzed 10 lat po których to życie jego rodziny legło w gruzach, a on sam stał się innym człowiekiem. Co ciekawe tego wątku autor nie wyjaśnia w pierwszym tomie serii, zatem jest zachęta aby sięgnąć po tom kolejny. Opowiadana historia zaczyna się bardzo niewinnie i tajemniczo, żeby w ostateczności przekształcić się w skomplikowaną historię zbrodni z miłości, która nie powinna się wydarzyć. Jeśli dodamy do tego pogmatwane stosunki rodzinne urodzić nam się dramat, który należało rozwikłać aby sprawiedliwości stało się zadość. Tym właśnie zajmuje się komisarz Gross. Książkę czyta się przyjemnie i szybko. W pewnym momencie wciąga tak, że trudno się oderwać. Dla mnie mocna 7 i z pewnością sięgnę po resztę serii.

Komisarzy znałem już wielu, ale Barnarda Grossa jeszcze nie. Byłem bardzo ciekawy czym mnie zaskoczy i czy mnie zaskoczy Robert Małecki i jego książka. No i było ciekawie. Czy zaskakująco? Chyba nie. Bernard Gross to postać dość tajemnicza, mająca za sobą tajemnicze wydarzenia sprzed 10 lat po których to życie jego rodziny legło w gruzach, a on sam stał się innym...

Przyznam, że od pana Małeckiego nie czytałem nic, chociaż co jakiś czas widywałem o nim bardzo pozytywne komentarze. I w ten sposób, szalkę niedawno przechyliła pewna opinia, z jakiej dowiedziałem się, że w książkach autora śledztwa prowadzone są z niezwykłą skrupulatnością. Przekonało mnie to, i dokładnie takie śledztwo otrzymałem w „Skazie”.

Czy jestem zadowolony z lektury? Bardzo.

Znalazłem w niej to co kocham – konkrety. Styl był zwięzły, bez zbędnego owijania i rozproszeń na nic nieznaczące bzdety. W poprzedniej recenzji narzekałem na zbyt rozbudowane opisy (lubię narzekać),tutaj z kolei, nawet jeśli coś było rozbudowane, to jak najbardziej miało sens – służyło aby wytworzyć odpowiednie napięcie, wprawić czytelnika w nastrój, sprawić żeby własnym nosem poczuł ten klimat. W trzech słowach – doskonale poprowadzona narracja. Takie opisy aż proszą by je czytać!

W „Skazie” nie zetknąłem się może z poziomem wyrafinowanych profili psychologicznych (w końcu to kryminał),ani nie czułem od bohaterów jakiejś nadmiernej realności (w końcu to nie King),lecz bez najmniejszego trudu skradli moje zainteresowanie. Biła od nich taka super wiarygodność. Zawsze miewam trudności w zapamiętywaniu postaci – tutaj bez problemu w pamięć wpadały mi nawet te drugoplanowe. A główny bohater, pan Gross? Ahh! No po prostu świetny facet!

Elementy całej "zagadki" może były trochę przewidywalne, ale przez sposób w jaki została poprowadzona fabuła, wcale tego nie odczułem. Dodajmy do niej kilka wątków, a każdy z nich strasznie angażował, ciekawił. Podczas czytania czerpałem ogromną satysfakcję z tego jak to wszystko powoli posuwało się naprzód. Pełno tu momentów pobudzających emocje – znalazło się nawet trochę "dramatyzmu", co wprost uwielbiam.

„Skaza” pana Roberta Małeckiego to Śledztwo przez duże "Ś".

Przyznam, że od pana Małeckiego nie czytałem nic, chociaż co jakiś czas widywałem o nim bardzo pozytywne komentarze. I w ten sposób, szalkę niedawno przechyliła pewna opinia, z jakiej dowiedziałem się, że w książkach autora śledztwa prowadzone są z niezwykłą skrupulatnością. Przekonało mnie to, i dokładnie takie śledztwo otrzymałem w „Skazie”.

Czy jestem zadowolony z...

Bardzo mi się podobała ale czasami sie zagubiłem może ze jak czytałem to jak automat i myslałem o czyms innym ale bardzo fajnie się czyta tylko , może czasami było za mało humoru, śmiesznych docinek. To tylko moje wrażenie:)

Bardzo mi się podobała ale czasami sie zagubiłem może ze jak czytałem to jak automat i myslałem o czyms innym ale bardzo fajnie się czyta tylko , może czasami było za mało humoru, śmiesznych docinek. To tylko moje wrażenie:)

Bardzo dużo postaci wprowadzone. Trzeba czytać bardzo uważnie żeby się w tym połapać. Koniec książki mnie zaskoczył bo nie spodziewałam się takiego obrotu spraw. Napewno sięgnę po kolejna książę z tej serii

Bardzo dużo postaci wprowadzone. Trzeba czytać bardzo uważnie żeby się w tym połapać. Koniec książki mnie zaskoczył bo nie spodziewałam się takiego obrotu spraw. Napewno sięgnę po kolejna książę z tej serii

Twórczość @robertmalecki.autor poznałam kilka lat temu jak założyłam konto tutaj na bookstagramie. Przeczytałam jego większość książek ale serii kryminalnej z komisarzem Grossem jeszcze nie.
Gdy wydawnictwo wznowiło całą serię, zakochałam się w tej nowej szacie i już wiedziałam, że to jest ten czas.
To teraz w towarzystwie komisarza zanurzając się głęboko w historię poznam prawdę, która zakorzeniła się głęboko w mroku przeszłości.

Nie ma człowieka bez skazy, nikt nie jest doskonały. Każdy z nas chowa ją bardzo głęboko. Skrywana latami wkońcu ujrzy światło dzienne. Czy chcemy tego, czy nie. Prawda, którą chcemy zapomnieć, uciszyć. Prawda, która tonie w samotności.

"Bo Ty, ojciec masz jakąś skazę, wiesz ? Niby jesteś, ale czuję się tak, jakbym był tu zupełnie sam".

Ale to było dobre! Autor zaskuje nietuzinkową fabułą, mroczną i tajemniczą. Po mistrzowsku buduje napięcie, które pobudza wszystkie zmysły czytelnika. Udowadnia, że można malować słowem, zachwycić emocjami i pragnieniem, przeżywając z bohaterami ich rozterki, problemy, poznając ich drogę, ich błędy i pomyłki.

"𝑺𝒌𝒂𝒛𝒂" to wyrazisty kryminał, z ciekawą intrygą i gęstym klimatem. Uwielbiam ten stan gdy cała przenikam w świat bohaterów. Wtedy bardziej czuję, bardziej przeżywam. Już na samym początku pokochałam to małe miasteczko , Chełmża, w którym wszyscy się znają i wszyscy wszystko widzą. Do tego dwie linie czasowe, gdzie czas teraźniejszy przeplatany jest z przeszłością tworzą intrygującą całość. Czytając "𝑺𝒌𝒂𝒛ę " czułam i byłam wraz z bohaterami. Przeżywałam wizyty Grossa w szpitalu u chorej żony. To były te momenty, które najbardziej mnie rozczulały.
Klimat tego miasta, jego bohaterowie, ich codziennie życie, tajemnice schowane głęboko w mroku, które nigdy nie powinny wyjść poza mury tego miasta powodują, że zatracasz się w tej historii chcąc poznać prawdę. Prawdę, która jest niebezpieczna i której przyczajone zło nieśmiale zmusza do zbrodni.

Ja przepadłam!
To było rewelacyjne!
No i komisarza Grossa dodaje do moich ulubieńców.

Znacie cykl z Komisarzem Bernardem Grossem?
Kto jest jeszcze przed lekturą a kto tak jak jest w trakcie?

Twórczość @robertmalecki.autor poznałam kilka lat temu jak założyłam konto tutaj na bookstagramie. Przeczytałam jego większość książek ale serii kryminalnej z komisarzem Grossem jeszcze nie.
Gdy wydawnictwo wznowiło całą serię, zakochałam się w tej nowej szacie i już wiedziałam, że to jest ten czas.
To teraz w towarzystwie komisarza zanurzając się głęboko w historię...

Przygodę z Panem Grossem zaczęłam przypadkowo od końca, ponieważ od 4. części i teraz nadrabiam :) Od pierwszych stron książki, polubiłam niesfornego i krnąbrnego Komisarza Bernarda. Powieść czyta się szybko, ponieważ fabuła jest ciekawa i spójna. Plus za zwrócenie uwagi jakim problemem jest bezdomność.
Małecki porusza problemy niestandardowe. I to mi się podoba. Dodatkowy plus za poruszenie wątku osób, pozostających w śpiączce.

Przygodę z Panem Grossem zaczęłam przypadkowo od końca, ponieważ od 4. części i teraz nadrabiam :) Od pierwszych stron książki, polubiłam niesfornego i krnąbrnego Komisarza Bernarda. Powieść czyta się szybko, ponieważ fabuła jest ciekawa i spójna. Plus za zwrócenie uwagi jakim problemem jest bezdomność.
Małecki porusza problemy niestandardowe. I to mi się podoba....

Bardzo ciekawy kryminał o nieprzewidywalnej akcji.Sięgnę po kolejne tomy z Grossem.

Bardzo ciekawy kryminał o nieprzewidywalnej akcji.Sięgnę po kolejne tomy z Grossem.